Сховаємо за рамку в скло
Те, що було і не було,
Те, що збулося й не збулося,
На пам’ять, як нам тут жилося,
На цьому гарнім Божім світі.
Пам’ять про нас – вікам і дітям.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Романтична лірика про красу природи і людських почуттів
No comments:
Post a Comment